Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Hic ambiguo ludimur.

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene
noris.

Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
At coluit ipse amicitias.
Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat.
Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Quamquam ea verba, quibus instituto veterum utimur pro Latinis, ut ipsa philosophia, ut rhetorica, dialectica, grammatica, geometria, musica, quamquam Latine ea dici poterant, tamen, quoniam usu percepta sunt, nostra ducamus.

Bork: Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Bork: Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
Bork: Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit.
Bork: Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere. Confecta res esset. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Inde igitur, inquit, ordiendum est. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti.

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Quo minus animus a se ipse dissidens secumque discordans gustare partem ullam liquidae voluptatis et liberae potest. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. At coluit ipse amicitias. Quid ad utilitatem tantae pecuniae?